«Безнең өстән дошман снарядлары очты, ә без алга бардык...»

Өлкән яшьтә булуына карамастан, Рәис абый энергияле, үзенең тормыш сөючәнлеген, оптимизмын саклап кала алган. Ветеранны әлеге бәйрәме белән котларга Чистай шәһәре башлыгы урынбасары Михаил Ксенофонтов һәм Чистай районы имам-мөхтәсибе Мөхәммәт хәзрәт Кыямов килделәр. Алар ветеранга чәчәкләр һәм истәлекле бүләк тапшырдылар.

– Без сезгә Бөек Җиңүгә керткән өлешегез, яшь буынны тәрбияләүдә башкарган эшләрегез өчен ихластан рәхмәт белдерәбез. Сез батырлыкның, каһарманлыкның якты үрнәге. Без сезгә ныклы сәламәтлек, иминлек, озын гомер телибез. Сезнең янәшәдә һәрвакыт якын, яраткан кешеләрегез булсын, – дип изге теләкләрен белдерде Михаил Ксенофонтов.

Рәис Әхмәтшин 1926 елда Сарман районы Нөркәй авылында туа.1943 елның ноябрендә 17яшьтә армиягә китә. МариАССРның Суслонгер станциясендә хәрби әзерлек үтә.

– Безне фронтка 1944 елда җибәрделәр. Башта бик куркыныч иде. Безнең өстән берсе артыннан икенчесе дошман самолетлары очты, ә без алга баруыбызны дәвам иттек. Башка юл юк иде – без Ватаныбызны сакладык! Сугышта һич кенә дә йомшаклык күрсәтергә ярамый: авырасаң – симулянт дип, әгәр атака вакытында артта калсаң – куркак дип саныйлар. Без бернигә карамый, бары алга атладык, – дип искә ала Рәис Мөхәммәт улы.

Рәис абый Волынск өлкәсе, Коваль шәһәрендә, аннары Польшада сугыша. Ветеран шулай ук Краков шәһәрен алуда катнаша. Кызганычка, сугыш яраларсыз булмый. Бөек Җиңү көнен ул Сакали шәһәрендә хәрби госпитальдә каршылый.

Госпитальдән соң рядовой-пулеметчы Рәис Әхмәтшинны чит ил гаскәрләренең тиз хәрәкәт итә торан төркеменә җибәрәләр. 1950 елның сентябренә кадәр ул Львовта хезмәт итә, бандеровчыларны юкка чыгаруда катнаша. 1955 елда гаиләсе белән Чистай шәһәренә күчеп килә, елга портына машина йөртүче булып урнаша, анда 36 ел фидакарь хезмәт итә