Анатолий Зиновьевның әсәрләре туган якка мәхәббәт белән сугарылган

Үзенең уй-кичерешләре, хатирә­ләре белән коллегасы, яшьтәше турында Павел Самойлов уртаклашты.

Чистай җиренә, аның иҗади кешеләренә, шәһәргә шундый  авыр сынау килер дип кем уйлаган?  Шушы соры болытлы көннәрдә Чулманның зәңгәр киңлекләрен, кыскача әйткәндә, гүзәл табигатебезнең сихри күренешләрен тасвирлау­чы Анатолий Андреевич Зиновьев безнең арабыздан китте.

Аның картиналары тормышка, Аллаһы Тәгаләгә мәхәббәт белән сугарылган. Алар кыңгыраулар чыңын, яфракларның салмак җилдә кыштырдауларын, кышкы чыршыларның ниндидер бер серле үзгәрүчән матур төскә керүләрен үзенчә тасвирлый.

Кояш нурларыннан зур булмаган күлгә төшеп киткәндәй тоелган  яисә  алмаз булып яктырып торучы, шул ук вакытта печән өемнәрен кочып үтүче юллар каядыр еракка сузылган. Ә аннары ул еракка –  рәссам туып үскән кече ватанының чирәмнәренә кереп югала...

Аның иҗатына анализ ясаганда без аның башкача була алмавын ачык тоябыз. Рәссам ул кем булырга дип сайланып, үз уйларына батып утыра алмый. Рәссам бар яисә юк.

Мин кайбер төннәрдә аны югалту ачысы белән килешә алмыйча, бәргәләнеп ятканда  аңа болай дип дәшәм: «Андреич, син хәзер барысы да белә торган җирдә. Синең хәзер үзеңнең башка буяуларың... Нәрсә язарга икәнен үзең беләсең инде.

Ә син безгә яраткан таби­гатебез күренешләрен  үзең­нең әсәрләреңдә калдырдың. Алар безнең һәм барлык якташларыбызның  күңелләрен илһамландыра. Синең хыял­ларың тормышка ашачак: Чистайда картиналар галереясе булачак һәм синең картиналарың анда лаеклы урын алачак».